God is vast al voor ons uitgegaan en heeft haar hart verzacht voor ons en het project. Dank u, Vader, bad Anya. Anya zag dat de obers en klanten in het café ook luisterden naar het programma. Zij besefte dat haar zendingsgebied zich verder had uitgestrekt dan zij had durven hopen. Hoe leuk vindt God het om ons meer te geven dan wij vragen! dacht zij. Een paar maanden later hoorde Anya dat er een nieuwe eigenaar kwam. De nieuwe eigenaar verzekerde de jeugd dat zij mochten doorgaan met hun bijeenkomsten en nodigde hen zelfs uit om dat vaker te doen! e sabbat wordt gebruikt om een grote aanbiddingsruimte te realiseren voor twee of meer gemeenten zodat Gods liefde meer kan schijnen in deze stad van een miljoen mensen.
Anya herinnerde zich de dag dat zij en haar tienervrienden een Adventkerk bezochten in een grote stad in Siberië. Zij was verbaasd om te zien hoe tieners een succesvol zendingscafé runden. "Wij dromen erover, bidden ervoor en werken hard om het voor elkaar te krijgen," zei de jeugd. "Maar het was God die het zegende en alles mogelijk maakte."
Anya en haar vrienden gingen terug naar huis met een soortgelijke droom. Zij vroegen God om hen te helpen eenzelfde zending in hun eigen stad te beginnen.
De jeugd kwam regelmatig samen om te bidden en het plan uit te werken voor hun zendingscafé. Zij bestudeerden de plattegrond van de stad en maakten een lijst met mogelijke locaties. Zij planden de programma’s en deelden hun dromen met andere kerkleden.
Enkele kerkleden probeerden hen te ontmoedigen. "Dit is veel de duur,"zei de een. "Niemand zal komen," voegde een ander toe. "Je verkwist je tijd," protesteerde een ander. Maar Anya’s vader, de predikant, moedigde de jeugd aan om God te laten leiden en te zien wat hij in gedachten had.
Anya en haar vader gingen het eerste café binnen die op de lijst stond als mogelijke plaats voor hun tienercafé. Zij begroetten de eigenaar, die hen uitnodigde aan een lege tafel te gaan zitten. "Wij hebben een voorstel," begon Anya. "Wij zijn Zevende-dags Adventisten en onze jeugdgroep wil graag één zondagmorgen per maand uw café gebruiken om een Christelijk programma te geven. Wij hopen dat er ongeveer 30 mensen zullen komen," ging Anya verder. "Wij zullen betalen voor voedsel, maar kunnen geen huur betalen." Anya hield haar adem in toen ze wachtte op de reactie van de eigenaar. "De zaken gaan toch niet goed op zondag," zei de vrouw. "Ik kan je het café laten gebruiken voor twee uur. Ruim alles op zoals je het gevonden hebt en maak er geen bende van." Anya kon een glimlach niet verbergen. Zij kon het bijna niet geloven dat de eigenaar zo makkelijk had toegestemd. Waarom hoefde ze niet te smeken!
Anya en haar vrienden bereidden advertenties voor, planden programma’s en zochten hulp voor de grote opening van het café. De jeugd besloot een licht ontbijt van pannenkoeken en thee te houden. Het programma zou een drama of een korte overdenking bevatten en enkele leuke spellen zodat de tieners terug zouden komen. Terwijl de dag van de opening dichterbij kwam, baden de tieners voor een goede opkomst want dan konden veel jongeren Gods liefde meemaken. De deuren gingen open, en de mensen stroomden naar binnen. Anya hoopte dat er 30 zouden komen, maar het waren er 55, waarvan 15 niet Adventist.
De jongeren nodigden de mensen die Café Orange bezochten uit voor de jeugdbijeenkomsten in Anya’s kerk, en binnen korte tijd plande de jeugd evangelisatiebijeenkomsten en nodigden hun nieuwe vrienden daarvoor uit. "De Bijbel zegt; ‘Sta niemand toe dat hij vanwege je jeugdige leeftijd op je neerkijkt, maar wees voor de gelovigen een voorbeeld in wat je zegt, in je levenswijze, in liefde, geloof en zuiverheid.’ (1 Tim. 4:12, NBV) Dat is ons doel," zegt Anya. De Adventjeugd in Krasnoyarsk helpt de kerk groeien. Een deel van de collecte van dit kwartaal op de 13
Nenhum comentário:
Postar um comentário